Van Jakarta naar Yogyakarta. Dat beloofde een mooie treinreis te worden. Voor het vertrek naar Indonesië had ik een aantal reisblogs geraadpleegd en daarin werd de tip gegeven de trein te pakken van Jakarta naar Yogyakarta. We zouden door het prachtige Javaanse landschappen rijden en rijstvelden, rivieren, valleien en traditionele Javaanse dorpjes zien. Misschien lees je het al een beetje terug maar… Die treinreis ging helaas niet door! Waarom? Dat lees je hieronder.
Trein… Vliegreis!
Via de wifi hadden wij treintickets geboekt, de avond voor vertrek! Met, wederom, een Go Jek zijn wij vervolgens naar het treinstation Gambir gegaan. Na een kop koffie zijn wij bij een loket onze tickets op gaan halen en doorgelopen naar het juiste spoor. Om toegang tot het spoor te krijgen dien je, je ticket te laten zien en ook je paspoort. Wij werden echter tegengehouden toen wij dit alles lieten zien. Waarom mochten wij dan niet doorlopen? Omdat het die dag 25 mei was en geen 26 mei zoals op de tickets vermeld stond. Wauw, dit was balen! Wat nu?
Tickets omboeken
We hebben gebruik gemaakt van de wifi op het station en hebben gekeken of het mogelijk was een andere treinreis te boeken. Dit was wel mogelijk alleen waren de tijden, waarop wij zouden vertrekken en ook aankomen, het omboeken niet waard. We besloten de ticketprijzen te vergelijken met vliegtickets en vonden nog mooi een goedkope vlucht naar Yogyakarta. Om deze reden besloten we de treintickets in te leveren. Uiteraard moet je dan een klein deel van het betaalde treintickets inleveren maar we kregen de rest netjes terug.
Yogyakarta
Uiteindelijk hebben wij deze dag voornamelijk doorgebracht met reizen van Jakarta naar Yogyakarta. Daarbij kwamen heel veel uurtjes wachten op het vliegveld kijken. In Yogyakarta hadden wij wederom een fijn hotel. We hebben wat gegeten in het hotel zelf omdat het al vrij laat was. Daarna zijn we gaan slapen want de volgende ochtend zou de wekker om 04:00 uur gaan. Waarom? We gingen uiteraard de twee mooiste en grootste trekpleisters van Yogya bezoeken.
Borobudur
Om 04:00 de wekker, om 05:00 uur een busje in. Na een rit van 2,5 uur kwamen we aan bij de Borobudur. Wat interessant is om te weten is dat de tempel niet altijd zichtbaar is geweest. De tempel is namelijk in 1814 ontdekt. De tempel bestaat uit 9 lagen waarvan de eerste vierkant zijn en de laatste drie rond. Sinds 1991 staat deze tempel op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Niet alleen de Borobudur was prachtig maar ook de omgeving waarin de tempel staat! Veel bomen, gras en een serene rust. Wij waren er voor de drukte en dat gaf ons mooi de kans om rustig rond te wandelen. Zoals ik al aangaf is het één van de twee grootste trekpleisters en dus werd het er al snel druk. Mocht je de Borobudur dus op een “rustig” moment willen bezoeken dan is mijn tip: vroeg vertrekken!
Prambanan
Van de Borobudur naar de Prambanan. De Prambanan is een hindoeïstische i.p.v. boeddhistische tempel (zoals de Borobudur). De Prambanan bestaat uit verschillende tempels. Er zijn drie hele grote tempels waarvan de grootste 47 meter hoog is. Na het zien van deze mooie tempels zijn wij door het park gelopen om nog andere tempels te bekijken. Echter waren er veel tempels die opnieuw opgebouwd werden en stonden er veel in de steigers. Er was zelfs een tempel die gesloten was i.v.m. renovatie. Na het wandelen door de omgeving waarin de Prambanan zich bevindt zijn we rond 12:00 weer de bus ingestapt op weg naar het hotel.
Jalan Malioboro
Naast het zien van de Borobudur en de Prambanan zijn er ook mensen die aanraden om de straat Jalan Malioboro eens op te zoeken. Deze straat is eigenlijk de bekendste winkelstraat van Yogya en ook de grootste. De straat heeft een brede stoep waarop ook veel kraampjes staan. Hier werd voornamelijk veel eten verkocht. Wij waren zelf geen fan van deze straat. We hadden er twee dagen op zitten in het superdrukke Jakarta maar voelden ons niet heel relaxed wanneer wij wandelden door de straat Jalan Malioboro.
Daarnaast werden wij ook vaak aangesproken en was er zelfs een man die wilde dat wij naar een of andere expositie kwamen kijken. Gelukkig wist mijn vriend dat dit een truc is om je binnen te krijgen bij een “kunstenaar” die dan zo op je inpraat dat je vervolgens wel met iets naar buiten loopt. Uiteraard iets waarvoor je veel te veel geld neer hebt gelegd. Ik vond mede daarom en het gevoel van niet veilig zijn deze straat geen hoogtepunt!
Na om en nabij 1,5 dag in Yogyakarta vervolgden wij onze reis richting Surabaya!